Op 27 en 28 februari 2016 voerden de leden van onze ring, in het teken van de vriendschap, één van de pijlers van de Marnixring, een toneelstuk op, onder leiding van gastregisseur Lau van Mol.
Reinaart de Vos
Uit de programmabrochure:
Van den vos Reynaerde voert ons terug tot omstreeks 1260, toen een zekere Willem dit dierenepos neerschreef. Een kopie hiervan werd even later door de rondreizende student Erasmus Neustetter — in 1540 ingeschreven aan de universiteit van Leuven — in het Gentse verworven en toen hij proost werd van het Ritterstift Comburg bij Schwäbisch Hall daar ondergebracht. Thans berust die kopie in de Württembergische Landesbibliothek.
In 1805 werd dat handschrift door Friedrich Gräter, rector van het gymnasium in Schwäbisch Hall, teruggevonden en uitgegeven. Door toedoen van de overbekende Jacob Grimm en in het licht van de opkomende romantiek beleefde onze Reinaert zijn herintrede in de Nederlanden.
Uit een aantal taaleigenaardigheden en de vermelding van de stad Hulst kon men besluiten dat het verhaal zich afspeelt in het gebied ten oosten van Gent, het kernland van het graafschap Vlaanderen, dat we nu het Waasland noemen.
De in 1912 in Antwerpen geboren Arthur Fauquez, schrijver van jeugdverhalen, tevens actief verbonden aan Poppentheater Toone, schreef op basis van deze teksten zijn Franstalige versie van Reinaart de Vos. Het is de vertaling hiervan naar het Nederlands door Karel Jonckheere die u vandaag wordt u gebracht.
Het dierenepos is een oude en tot in onze dagen beoefende stijlfiguur om satirische, moraliserende, vermanende of verdoken kritiek op de maatschappij te leveren. Denken we bij wijze van voorbeeld maar aan Animal Farm (1945) van George Orwell.
De toon is dus gezet wanneer koning Nobel zijn onderdanen, netjes verdeeld in adel, Kerk en boerenstand bij mekaar roept om zijn imago op te poetsen en recht te spreken over hem die onrust zaait en de gezapige kalmte van het dierenbos verstoort. (H.N.)
